pointu
adjetivosubstantivo comum
Decomposição silábica
pointudu latin punctus (piqué), qui a donné « point » puis « pointe » et « pointu ».
Definições
Traduções
alemão:spitz
inglês:sharp
dinamarquês:spids
espanhol:puntiagudo
finlandês:terävä
italiano:acuto
holandês:vooruitstrevend
polonês:ostry
português:pontudo
sueco:skarp
ucraniano:гострий
Ver também
appointé (adj.) désappointé (adj.) empointage (sc.) empointure (sc.) pointe (sc.) point (sc.) pointue (adj.) pointeur (sc.) empointer (v.) acmite (sc.) achmite (sc.) pointer (v.) appoint (sc.) appointement (sc.) appointer (v.) désappointement (sc.) désappointer (v.) poindre (v.) pointage (sc.) ponctualité (sc.)