ouvragé
adjetivoverbo
Descomposición silábica
ouvragéparticipio pasado adjetivado de ouvrager.
Definición
Ver también
ouvrageons (v.) ouvragez (v.) ouvragent (v.) ouvrageais (v.) ouvrageait (v.) ouvragions (v.) ouvrageaient (v.) ouvrageai (v.) ouvrageas (v.) ouvragea (v.) ouvrageâmes (v.) ouvrageâtes (v.) ouvragèrent (v.) ouvrageras (v.) ouvragera (v.) ouvragerons (v.) ouvragerez (v.) ouvrageront (v.) ouvrageasse (v.) ouvrageasses (v.)