ourdir

Konjugation des Verbs "ourdir"

Indikativ

Präsens

jeourdis
tuourdis
il·elle·onourdit
nousourdissons
vousourdissez
ils·ellesourdissent

Perfekt

j'aiourdi
tu asourdi
il·elle·on aourdi
nous avonsourdi
vous avezourdi
ils·elles ontourdi

Imperfekt

jeourdissais
tuourdissais
il·elle·onourdissait
nousourdissions
vousourdissiez
ils·ellesourdissaient

Plusquamperfekt

j'avaisourdi
tu avaisourdi
il·elle·on avaitourdi
nous avionsourdi
vous aviezourdi
ils·elles avaientourdi

Präteritum

jeourdis
tuourdis
il·elle·onourdit
nousourdîmes
vousourdîtes
ils·ellesourdirent

Plusquamperfekt

j'eusourdi
tu eusourdi
il·elle·on eutourdi
nous eûmesourdi
vous eûtesourdi
ils·elles eurentourdi

Futur I

jeourdirai
tuourdiras
il·elle·onourdira
nousourdirons
vousourdirez
ils·ellesourdiront

Futur II

j'auraiourdi
tu aurasourdi
il·elle·on auraourdi
nous auronsourdi
vous aurezourdi
ils·elles aurontourdi

Konjunktiv

Präsens

jeourdisse
tuourdisses
il·elle·onourdisse
nousourdissions
vousourdissiez
ils·ellesourdissent

Präteritum

que j'aieourdi
que tu aiesourdi
qu'il·elle·on aitourdi
que nous ayonsourdi
que vous ayezourdi
qu'ils·elles aientourdi

Imperfekt

jeourdisse
tuourdisses
il·elle·onourdît
nousourdissions
vousourdissiez
ils·ellesourdissent

Plusquamperfekt

que j'eusseourdi
que tu eussesourdi
qu'il·elle·on eûtourdi
que nous eussionsourdi
que vous eussiezourdi
qu'ils·elles eussentourdi

Konditional

Präsens

jeourdirais
tuourdirais
il·elle·onourdirait
nousourdirions
vousourdiriez
ils·ellesourdiraient

Präteritum 1. Form

j'auraisourdi
tu auraisourdi
il·elle·on auraitourdi
nous aurionsourdi
vous auriezourdi
ils·elles auraientourdi

Präteritum 2. Form

j'eusseourdi
tu eussesourdi
il·elle·on eûtourdi
nous eussionsourdi
vous eussiezourdi
ils·elles eussentourdi

Imperativ

Präsens

tuourdis
nousourdissons
vousourdissez

Präteritum

aieourdi
ayonsourdi
ayezourdi

Partizip

Präsens

présentourdissant

Präteritum

présentourdie
passéourdi