oui

прислівникЗагальний іменник

Складове розкладання

oui

de l'ancien français oïl (1100), forme composée de o « cela », au sens de « oui » (à comparer de òc « oui » en occitan), et il (on trouve aussi o-je, o nos, o vos).

Визначення

Антонім

non

Див. також

ouiste (ім.) ouiste (ім.)