oreiller

sustantivo común

Descomposición silábica

oreiller

de oreja con el sufijo -er.

Definición

Plural

oreillers

Traducciones

  • alemánalemán:Kopfkissen
  • inglésinglés:pillow
  • danésdanés:pude
  • españolespañol:almohada
  • griegogriego:μαξιλάρι
  • italianoitaliano:guanciale
  • japonésjaponés:
  • holandésholandés:oorkussen
  • polacopolaco:poduszka
  • portuguésportugués:travesseiro
  • rusoruso:подушка
  • suecosueco:huvudgärd

Ver también

oreillère (sc.) oreille (sc.) auriste (sc.) oreillette (sc.) otite (sc.) auriculiste (sc.) biauriculaire (adj.) aurélière (sc.)