oreiller
sustantivo común
Descomposición silábica
oreillerde oreja con el sufijo -er.
Definición
Plural
oreillers
Traducciones
alemán:Kopfkissen
inglés:pillow
danés:pude
español:almohada
griego:μαξιλάρι
italiano:guanciale
japonés:枕
holandés:oorkussen
polaco:poduszka
portugués:travesseiro
ruso:подушка
sueco:huvudgärd
Ver también
oreillère (sc.) oreille (sc.) auriste (sc.) oreillette (sc.) otite (sc.) auriculiste (sc.) biauriculaire (adj.) aurélière (sc.)