oranger
nom communverbe
Décomposition syllabique
orangerde orange avec le suffixe -er. (1388) orengier.
Définition
Conjugaison
→ Conjugaison de « oranger »Anagrammes
rognerarongera
Voir aussi
orange (nc.) orange (adj.) orangé (v.) orangeant (v.) orangeons (v.) orangent (v.) orangeais (v.) orangeait (v.) orangions (v.) orangiez (v.) orangeaient (v.) orangeai (v.) orangeas (v.) orangea (v.) orangeâmes (v.) orangeâtes (v.) orangèrent (v.) orangerai (v.) orangeras (v.) orangera (v.)