office

sustantivo común

Descomposición silábica

office

del latín officium ('función', 'cargo', 'servicio', 'empleo', 'oficina') compuesto del prefijo ob ('delante de', 'hacia') y una raíz derivada de facere ('hacer').

Definiciones

religion
architecture
histoire

Traducciones

  • alemánalemán:Speisekammer
  • inglésinglés:storeroom
  • danésdanés:spisekammer
  • españolespañol:empleo
  • finlandésfinlandés:virka
  • italianoitaliano:impiego
  • holandésholandés:dienst
  • polacopolaco:oficjum
  • portuguésportugués:ofício
  • suecosueco:ämbete

Ver también

inofficiel (adj.) officiel (adj.) officialisation (sc.) inofficiosité (sc.) inofficieux (adj.) officialité (sc.) officiant (adj.) officier (sc.) officier (v.) officieux (adj.) officialiser (v.) officiosité (sc.)