octroyer

verbo

Decomposição silábica

octroyer

do latim popular auctorizare, derivado do latim clássico auctorare («garantir, alugar»).

Definição

Conjugação

→ Conjugação de "octroyer"

Traduções

  • alemãoalemão:bewilligen
  • inglêsinglês:grant
  • espanholespanhol:otorgar
  • russorusso:жаловать

Ver também

octroiement (sc.) octroies (v.) octroyez (v.) octroyais (v.) octroyions (v.) octroyiez (v.) octroyai (v.) octroyâmes (v.) octroyâtes (v.) octroyèrent (v.) octroierai (v.) octroieras (v.) octroierons (v.) octroierez (v.) octroieront (v.) octroyasse (v.) octroyasses (v.) octroyassions (v.) octroyassiez (v.) octroyassent (v.)