octroyer

verbe

Décomposition syllabique

octroyer

du latin populaire auctorizare, issu du latin classique auctorare (« garantir, louer »).

Définition

Conjugaison

→ Conjugaison de « octroyer »

Traductions

  • allemandallemand:bewilligen
  • anglaisanglais:grant
  • espagnolespagnol:otorgar
  • russerusse:жаловать

Voir aussi

octroiement (nc.) octroies (v.) octroyez (v.) octroyais (v.) octroyions (v.) octroyiez (v.) octroyai (v.) octroyâmes (v.) octroyâtes (v.) octroyèrent (v.) octroierai (v.) octroieras (v.) octroierons (v.) octroierez (v.) octroieront (v.) octroyasse (v.) octroyasses (v.) octroyassions (v.) octroyassiez (v.) octroyassent (v.)