nom
Загальний іменник
Складове розкладання
nomвід латинського nomen (ім'я). Подібний корінь знаходиться в давньогрецькій мові ὄνομα, ónoma («ім'я»).
Визначення
- linguistique
- grammaire
- grammaire
Синонім
Множина
noms
Гіпероніми
Гіпонім
-onyme
Переклади
німецька:Substantiv
англійська:substantive
арабська:اسم
китайська:名词
корейська:명사
данська:substantiv
іспанська:sustantivo
фінська:substantiivi
грецька:ουσιαστικό
іврит:שם עצם
хінді:संज्ञा
італійська:nome
японська:名詞
голландська:substantief
польська:rzeczownik
португальська:substantivo
російська:имя существительное
шведська:nomen
тайська:นาม
турецька:ad
українська:іменник
Див. також
innommé (прикм.) nommer (дієсл.) nominal (прикм.) nommage (ім.) nomination (ім.) dénominateur (ім.) dénominatif (прикм.) dénomination (ім.) dénommer (дієсл.) innomé (прикм.) innommable (прикм.) nominalisme (ім.) nominaliste (прикм.) nominaliste (ім.) nominatif (прикм.) uninominal (прикм.) dénominer (дієсл.) nominateur (ім.) nominer (дієсл.) nominaliser (дієсл.)