neutron

sustantivo común

Descomposición silábica

neutron

del inglés neutron (atestiguado en 1896) creado por contracción del adjetivo neutral, « neutro » con el sufijo -on siguiendo el modelo de electrón y protón. Utilizado primero en el campo de la electrónica, la palabra neutron se utiliza en física nuclear en 1921.

Definición

physique

Plural

neutrons

Anagrama

nueront

Traducciones

  • alemánalemán:Neutron
  • inglésinglés:neutron
  • árabeárabe:نيوترون
  • chinochino:中子
  • coreanocoreano:중성자
  • danésdanés:neutron
  • españolespañol:neutrón
  • finlandésfinlandés:neutroni
  • griegogriego:νετρόνιο
  • hebreohebreo:נייטרון
  • italianoitaliano:neutrone
  • japonésjaponés:中性子
  • holandésholandés:neutron
  • polacopolaco:neutron
  • portuguésportugués:nêutron
  • rusoruso:нейтрон
  • suecosueco:neutron
  • tailandéstailandés:นิวตรอน
  • ucranianoucraniano:нейтрон

Ver también

neutronicien (sc.) neutronique (adj.) neutronique (sc.)