métal
sustantivo común
Descomposición silábica
métaldel latín metallum (mina), a su vez derivado del griego antiguo μέταλλον, métallon («mina, zanja»).
Definiciones
- chimie
- héraldique
Antónimos
métalloïdenon-métal
Plural
métaux
Traducciones
alemán:Metall
inglés:metal
árabe:معدن
chino:金属
coreano:금속
danés:metal
español:metal
finlandés:metalli
griego:μέταλλο
hebreo:מתכת
hindi:लोहा
italiano:metallo
japonés:金属
holandés:metaal
polaco:metal
portugués:metal
ruso:металл
sueco:metall
tailandés:โลหะ
turco:metal
ucraniano:метал
Ver también
monométalliste (adj.) métallisation (sc.) bimétallisme (sc.) métallique (adj.) métalliser (v.) monométallisme (sc.) bimétalliste (adj.) bimétal (sc.) polymétallique (adj.) métallier (sc.) métallier (adj.) bimétallique (adj.)