morner
Konjugation des Verbs "morner"
Indikativ
Präsens
jemorne
tumornes
il·elle·onmorne
nousmornons
vousmornez
ils·ellesmornent
Perfekt
j'aimorné
tu asmorné
il·elle·on amorné
nous avonsmorné
vous avezmorné
ils·elles ontmorné
Imperfekt
jemornais
tumornais
il·elle·onmornait
nousmornions
vousmorniez
ils·ellesmornaient
Plusquamperfekt
j'avaismorné
tu avaismorné
il·elle·on avaitmorné
nous avionsmorné
vous aviezmorné
ils·elles avaientmorné
Präteritum
jemornai
tumornas
il·elle·onmorna
nousmornâmes
vousmornâtes
ils·ellesmornèrent
Plusquamperfekt
j'eusmorné
tu eusmorné
il·elle·on eutmorné
nous eûmesmorné
vous eûtesmorné
ils·elles eurentmorné
Futur I
jemornerai
tumorneras
il·elle·onmornera
nousmornerons
vousmornerez
ils·ellesmorneront
Futur II
j'auraimorné
tu aurasmorné
il·elle·on auramorné
nous auronsmorné
vous aurezmorné
ils·elles aurontmorné
Konjunktiv
Präsens
jemorne
tumornes
il·elle·onmorne
nousmornions
vousmorniez
ils·ellesmornent
Präteritum
que j'aiemorné
que tu aiesmorné
qu'il·elle·on aitmorné
que nous ayonsmorné
que vous ayezmorné
qu'ils·elles aientmorné
Imperfekt
jemornasse
tumornasses
il·elle·onmornât
nousmornassions
vousmornassiez
ils·ellesmornassent
Plusquamperfekt
que j'eussemorné
que tu eussesmorné
qu'il·elle·on eûtmorné
que nous eussionsmorné
que vous eussiezmorné
qu'ils·elles eussentmorné
Konditional
Präsens
jemornerais
tumornerais
il·elle·onmornerait
nousmornerions
vousmorneriez
ils·ellesmorneraient
Präteritum 1. Form
j'auraismorné
tu auraismorné
il·elle·on auraitmorné
nous aurionsmorné
vous auriezmorné
ils·elles auraientmorné
Präteritum 2. Form
j'eussemorné
tu eussesmorné
il·elle·on eûtmorné
nous eussionsmorné
vous eussiezmorné
ils·elles eussentmorné
Imperativ
Präsens
tumorne
nousmornons
vousmornez
Präteritum
aiemorné
ayonsmorné
ayezmorné
Partizip
Präsens
présentmornant
Präteritum
présentmornée
passémorné