mitonner

verbo

Decomposição silábica

mitonner

dénominal de miton (« panade »), mot de l'ouest de la france, dérivé de mie.

Definições

Conjugação

→ Conjugação de "mitonner"

Traduções

  • holandêsholandês:kokerellen

Ver também

mitonnés (v.) mitonnons (v.) mitonnez (v.) mitonnais (v.) mitonnions (v.) mitonniez (v.) mitonnai (v.) mitonnas (v.) mitonna (v.) mitonnâmes (v.) mitonnâtes (v.) mitonnèrent (v.) mitonnerai (v.) mitonneras (v.) mitonnera (v.) mitonnerons (v.) mitonnerez (v.) mitonneront (v.) mitonnasse (v.) mitonnasses (v.)