mitonner

Verb

Silbentrennung

mitonner

dénominal de miton (« panade »), mot de l'ouest de la france, dérivé de mie.

Definitionen

Konjugation

→ Konjugation von "mitonner"

Übersetzungen

  • niederländischniederländisch:kokerellen

Siehe auch

mitonnés (v.) mitonnons (v.) mitonnez (v.) mitonnais (v.) mitonnions (v.) mitonniez (v.) mitonnai (v.) mitonnas (v.) mitonna (v.) mitonnâmes (v.) mitonnâtes (v.) mitonnèrent (v.) mitonnerai (v.) mitonneras (v.) mitonnera (v.) mitonnerons (v.) mitonnerez (v.) mitonneront (v.) mitonnasse (v.) mitonnasses (v.)