mitonner

verbe

Décomposition syllabique

mitonner

dénominal de miton (« panade »), mot de l'ouest de la france, dérivé de mie.

Définitions

Conjugaison

→ Conjugaison de « mitonner »

Traductions

  • néerlandaisnéerlandais:kokerellen

Voir aussi

mitonnés (v.) mitonnons (v.) mitonnez (v.) mitonnais (v.) mitonnions (v.) mitonniez (v.) mitonnai (v.) mitonnas (v.) mitonna (v.) mitonnâmes (v.) mitonnâtes (v.) mitonnèrent (v.) mitonnerai (v.) mitonneras (v.) mitonnera (v.) mitonnerons (v.) mitonnerez (v.) mitonneront (v.) mitonnasse (v.) mitonnasses (v.)