maronner

дієслово

Складове розкладання

maronner

apparu vers 1709. dérivé du mot marron (« esclave fugitif »), via l'anglais maroon. voir marron

Визначення

Кон'югація

→ Кон'югація "maronner"

Анаграма

marronne

Див. також

maronnes (дієсл.) maronnée (дієсл.) maronnées (дієсл.) maronnant (дієсл.) maronné (дієсл.) maronne (ім.) maronnons (дієсл.) maronnez (дієсл.) maronnent (дієсл.) maronnais (дієсл.) maronnait (дієсл.) maronnions (дієсл.) maronniez (дієсл.) maronnaient (дієсл.) maronnai (дієсл.) maronnas (дієсл.) maronna (дієсл.) maronnâmes (дієсл.) maronnâtes (дієсл.) maronnèrent (дієсл.)