marcher
nom communverbe
Décomposition syllabique
marcherde « marche » issu du francique marka (« frontière »).
Définitions
- militaire
- technique
- technique
Conjugaison
→ Conjugaison de « marcher »Traductions
allemand:treten
anglais:tread
danois:marchere
espagnol:funcionar
finnois:marssia
italien:camminare
néerlandais:marcheren
portugais:marchar
russe:шествовать
suédois:utveckla sig
turc:yürümek
Voir aussi
marchâtes (v.) marchasse (v.) marchasses (v.) marchassions (v.) marchassiez (v.) marchassent (v.) remarcher (v.) marche (nc.) marcheuse (nc.) marchage (nc.) Marchais (np.) marcheur (nc.) marchés (nc.) marchée (v.) marchées (v.) marchette (nc.) marcha (v.) marchas (v.) marchât (v.) marchons (v.)