léguer

verb

Syllable Decomposition

guer

from Latin legare (to bequeath), which is the denominative of legem (law). It means, for persons, the designation of "sent by a law", and for things, testamentary transfers, which originally, in Roman law, also took place by a law (testamentum calatis comitiis).

Definitions

Conjugation

→ Conjugation of "léguer"

Anagram

régule

Translations

  • englishenglish:pass on
  • dutchdutch:nalaten
  • russianrussian:завещать
  • swedishswedish:testamentera

See also

lègue (v.) légués (v.) léguons (v.) lèguent (v.) léguions (v.) léguiez (v.) léguai (v.) léguas (v.) léguâmes (v.) léguâtes (v.) léguèrent (v.) léguerai (v.) légueras (v.) léguera (v.) léguerons (v.) léguerez (v.) légueront (v.) léguasse (v.) léguasses (v.) léguât (v.)