lécher
verbosustantivo común
Descomposición silábica
lécheren francés antiguo lechier, del fráncico lekkōn «lamer», atestiguado en el siglo X y continuado por el flamenco lekken, limburgués lekke, relacionado con el alemán lecken. La variante likkōn, continuada por el neerlandés estándar likken, dio lugar a la variante lichier en francés antiguo.
Definiciones
Conjugación
→ Conjugación de "lécher"Sinónimo
licher
Traducciones
alemán:lecken
inglés:lick
español:lamer
griego:γλείφω
italiano:leccare
holandés:likken
portugués:lamber
ruso:лизать
turco:yalamak
Ver también
léché (adj.) léchons (v.) léchions (v.) léchiez (v.) léchai (v.) léchas (v.) léchâmes (v.) léchâtes (v.) lécherai (v.) lécheras (v.) léchera (v.) lécherons (v.) lécherez (v.) lécheront (v.) léchasse (v.) léchasses (v.) léchât (v.) léchassiez (v.) léchassent (v.) lécherais (v.)