juger

дієслово

Складове розкладання

juger

du latin jūdĭcare (« rendre un jugement, juger »), de jūs (« loi, droit ») et dīcĕre, « dire ».

Визначення

droit
logique

Кон'югація

→ Кон'югація "juger"

Переклади

  • німецьканімецька:beurteilen
  • англійськаанглійська:judge
  • китайськакитайська:审判
  • данськаданська:dømme
  • іспанськаіспанська:juzgar
  • фінськафінська:tuomita
  • японськаяпонська:判じる
  • голландськаголландська:vonnissen
  • португальськапортугальська:julgar
  • російськаросійська:считать
  • шведськашведська:döma

Див. також

jugé (прикм.) jugeas (дієсл.) jugeâtes (дієсл.) jugeasse (дієсл.) jugeasses (дієсл.) jugeassions (дієсл.) jugeassiez (дієсл.) jugeassent (дієсл.) jugerions (дієсл.) jugement (ім.) jugeuse (прикм.) juge (ім.) déjuger (дієсл.) jugeable (прикм.) Juges (ім.) judicatif (прикм.) jugea (дієсл.) jugeai (дієсл.) jugeaient (дієсл.) jugeais (дієсл.)