joint
substantivo comumverbo
Decomposição silábica
joint(Século XIII) particípio passado substantivado de juntar; do latim junctus.
Definição
Ver também
joignîtes (v.) joignisse (v.) joignisses (v.) joignit (v.) joignissions (v.) joignissiez (v.) joindrions (v.) joindre (v.) jointe (v.) joins (v.) joignaient (v.) joignais (v.) joignait (v.) joigne (v.) joignent (v.) joignes (v.) joignez (v.) joigniez (v.) joignîmes (v.) joignions (v.)