irriter
verbo
Descomposición silábica
irriterdirrito, que entre los romanos significaba excitar a un perro.
Definiciones
- médecine
Conjugación
→ Conjugación de "irriter"Traducciones
alemán:aufreizen
inglés:arouse
español:encresparse
finlandés:ärsyttää
italiano:spronare
holandés:sarren
portugués:provocar
sueco:irritera
turco:alevlendirmek
Ver también
irritatif (adj.) irrités (v.) irritions (v.) irritiez (v.) irritas (v.) irritâmes (v.) irritâtes (v.) irriterai (v.) irriteras (v.) irriterez (v.) irriteront (v.) irritasse (v.) irritasses (v.) irritassions (v.) irritassiez (v.) irritassent (v.) irriterais (v.) irriterions (v.) irriteriez (v.) irriteraient (v.)