irriter
Konjugation des Verbs "irriter"
Indikativ
Präsens
jeirrite
tuirrites
il·elle·onirrite
nousirritons
vousirritez
ils·ellesirritent
Perfekt
j'aiirrité
tu asirrité
il·elle·on airrité
nous avonsirrité
vous avezirrité
ils·elles ontirrité
Imperfekt
jeirritais
tuirritais
il·elle·onirritait
nousirritions
vousirritiez
ils·ellesirritaient
Plusquamperfekt
j'avaisirrité
tu avaisirrité
il·elle·on avaitirrité
nous avionsirrité
vous aviezirrité
ils·elles avaientirrité
Präteritum
jeirritai
tuirritas
il·elle·onirrita
nousirritâmes
vousirritâtes
ils·ellesirritèrent
Plusquamperfekt
j'eusirrité
tu eusirrité
il·elle·on eutirrité
nous eûmesirrité
vous eûtesirrité
ils·elles eurentirrité
Futur I
jeirriterai
tuirriteras
il·elle·onirritera
nousirriterons
vousirriterez
ils·ellesirriteront
Futur II
j'auraiirrité
tu aurasirrité
il·elle·on aurairrité
nous auronsirrité
vous aurezirrité
ils·elles aurontirrité
Konjunktiv
Präsens
jeirrite
tuirrites
il·elle·onirrite
nousirritions
vousirritiez
ils·ellesirritent
Präteritum
que j'aieirrité
que tu aiesirrité
qu'il·elle·on aitirrité
que nous ayonsirrité
que vous ayezirrité
qu'ils·elles aientirrité
Imperfekt
jeirritasse
tuirritasses
il·elle·onirritât
nousirritassions
vousirritassiez
ils·ellesirritassent
Plusquamperfekt
que j'eusseirrité
que tu eussesirrité
qu'il·elle·on eûtirrité
que nous eussionsirrité
que vous eussiezirrité
qu'ils·elles eussentirrité
Konditional
Präsens
jeirriterais
tuirriterais
il·elle·onirriterait
nousirriterions
vousirriteriez
ils·ellesirriteraient
Präteritum 1. Form
j'auraisirrité
tu auraisirrité
il·elle·on auraitirrité
nous aurionsirrité
vous auriezirrité
ils·elles auraientirrité
Präteritum 2. Form
j'eusseirrité
tu eussesirrité
il·elle·on eûtirrité
nous eussionsirrité
vous eussiezirrité
ils·elles eussentirrité
Imperativ
Präsens
tuirrite
nousirritons
vousirritez
Präteritum
aieirrité
ayonsirrité
ayezirrité
Partizip
Präsens
présentirritant
Präteritum
présentirritée
passéirrité