irriter
verbe
Décomposition syllabique
irriterdirrito, qui chez les romains signifiait exciter un chien.
Définitions
- médecine
Conjugaison
→ Conjugaison de « irriter »Traductions
allemand:aufreizen
anglais:arouse
espagnol:encresparse
finnois:ärsyttää
italien:spronare
néerlandais:sarren
portugais:provocar
suédois:irritera
turc:alevlendirmek
Voir aussi
irritatif (adj.) irrités (v.) irritions (v.) irritiez (v.) irritas (v.) irritâmes (v.) irritâtes (v.) irriterai (v.) irriteras (v.) irriterez (v.) irriteront (v.) irritasse (v.) irritasses (v.) irritassions (v.) irritassiez (v.) irritassent (v.) irriterais (v.) irriterions (v.) irriteriez (v.) irriteraient (v.)