interrompre

verbo

Descomposición silábica

interrompre

del latín interrumpere (« interrumpir »).

Definiciones

droit

Conjugación

→ Conjugación de "interrompre"

Traducciones

  • alemánalemán:innehalten
  • inglésinglés:interrupt
  • danésdanés:afbryde

Ver también

interrompu (adj.) interrompu (v.) interruptrice (sc.) interrompions (v.) interrompîmes (v.) interrompîtes (v.) interromprons (v.) interromprez (v.) interrompisses (v.) interrompissions (v.) interrompissiez (v.) interrompissent (v.) interromprions (v.) interrompriez (v.) interrompraient (v.) interruption (sc.) interrupteur (sc.) interruptif (adj.) interrompaient (v.) interrompais (v.)