insinuer
Konjugation des Verbs "insinuer"
Indikativ
Präsens
jeinsinue
tuinsinues
il·elle·oninsinue
nousinsinuons
vousinsinuez
ils·ellesinsinuent
Perfekt
j'aiinsinué
tu asinsinué
il·elle·on ainsinué
nous avonsinsinué
vous avezinsinué
ils·elles ontinsinué
Imperfekt
jeinsinuais
tuinsinuais
il·elle·oninsinuait
nousinsinuions
vousinsinuiez
ils·ellesinsinuaient
Plusquamperfekt
j'avaisinsinué
tu avaisinsinué
il·elle·on avaitinsinué
nous avionsinsinué
vous aviezinsinué
ils·elles avaientinsinué
Präteritum
jeinsinuai
tuinsinuas
il·elle·oninsinua
nousinsinuâmes
vousinsinuâtes
ils·ellesinsinuèrent
Plusquamperfekt
j'eusinsinué
tu eusinsinué
il·elle·on eutinsinué
nous eûmesinsinué
vous eûtesinsinué
ils·elles eurentinsinué
Futur I
jeinsinuerai
tuinsinueras
il·elle·oninsinuera
nousinsinuerons
vousinsinuerez
ils·ellesinsinueront
Futur II
j'auraiinsinué
tu aurasinsinué
il·elle·on aurainsinué
nous auronsinsinué
vous aurezinsinué
ils·elles aurontinsinué
Konjunktiv
Präsens
jeinsinue
tuinsinues
il·elle·oninsinue
nousinsinuions
vousinsinuiez
ils·ellesinsinuent
Präteritum
que j'aieinsinué
que tu aiesinsinué
qu'il·elle·on aitinsinué
que nous ayonsinsinué
que vous ayezinsinué
qu'ils·elles aientinsinué
Imperfekt
jeinsinuasse
tuinsinuasses
il·elle·oninsinuât
nousinsinuassions
vousinsinuassiez
ils·ellesinsinuassent
Plusquamperfekt
que j'eusseinsinué
que tu eussesinsinué
qu'il·elle·on eûtinsinué
que nous eussionsinsinué
que vous eussiezinsinué
qu'ils·elles eussentinsinué
Konditional
Präsens
jeinsinuerais
tuinsinuerais
il·elle·oninsinuerait
nousinsinuerions
vousinsinueriez
ils·ellesinsinueraient
Präteritum 1. Form
j'auraisinsinué
tu auraisinsinué
il·elle·on auraitinsinué
nous aurionsinsinué
vous auriezinsinué
ils·elles auraientinsinué
Präteritum 2. Form
j'eusseinsinué
tu eussesinsinué
il·elle·on eûtinsinué
nous eussionsinsinué
vous eussiezinsinué
ils·elles eussentinsinué
Imperativ
Präsens
tuinsinue
nousinsinuons
vousinsinuez
Präteritum
aieinsinué
ayonsinsinué
ayezinsinué
Partizip
Präsens
présentinsinuant
Präteritum
présentinsinuée
passéinsinué