infirmer

дієслово

du latin infirmare , dérivé de firmus (« ferme, stable » ).

Визначення

droit
droit
logique

Кон'югація

→ Кон'югація "infirmer"

Антонім

Див. також

infirmable (прикм.) infirmée (дієсл.) infirmées (дієсл.) infirmons (дієсл.) infirmez (дієсл.) infirmais (дієсл.) infirmions (дієсл.) infirmiez (дієсл.) infirmaient (дієсл.) infirmai (дієсл.) infirmas (дієсл.) infirmâmes (дієсл.) infirmâtes (дієсл.) infirmèrent (дієсл.) infirmerai (дієсл.) infirmeras (дієсл.) infirmera (дієсл.) infirmerons (дієсл.) infirmerez (дієсл.) infirmasse (дієсл.)