infirmer
verbo
del latín infirmare, derivado de firmus (« firme, estable »).
Definiciones
- droit
- droit
- logique
Conjugación
→ Conjugación de "infirmer"Antónimo
Ver también
infirmable (adj.) infirmée (v.) infirmées (v.) infirmons (v.) infirmez (v.) infirmais (v.) infirmions (v.) infirmiez (v.) infirmaient (v.) infirmai (v.) infirmas (v.) infirmâmes (v.) infirmâtes (v.) infirmèrent (v.) infirmerai (v.) infirmeras (v.) infirmera (v.) infirmerons (v.) infirmerez (v.) infirmasse (v.)