infirmer

verbo

del latín infirmare, derivado de firmus (« firme, estable »).

Definiciones

droit
droit
logique

Conjugación

→ Conjugación de "infirmer"

Antónimo

Ver también

infirmable (adj.) infirmée (v.) infirmées (v.) infirmons (v.) infirmez (v.) infirmais (v.) infirmions (v.) infirmiez (v.) infirmaient (v.) infirmai (v.) infirmas (v.) infirmâmes (v.) infirmâtes (v.) infirmèrent (v.) infirmerai (v.) infirmeras (v.) infirmera (v.) infirmerons (v.) infirmerez (v.) infirmasse (v.)