gargouille
Загальний іменникВласний іменник
de l'ancien français gargouille , gargoule « gorge, tuyau de descente », composé de garg- (cf. jargon), du latin tardif gargarizare, lui-même issu du grec ancien γαργαρίζειν gargarízein (se gargariser), et de -goule voir gueule.
Визначення
- architecture
- arts
Множина
gargouilles
Переклади
німецька:Wasserspeier
англійська:gargoyle
арабська:غرغول
китайська:滴水嘴兽
данська:gargoil
фінська:gargoili
іврит:גרגויל
італійська:doccione
японська:鬼瓦
голландська:waterspuwer
польська:rzygacz
португальська:gárgula
російська:гаргулья
шведська:vattenkastare
тайська:ปนาลี
турецька:gargoyle
Див. також
gargouillement (ім.) gargouiller (дієсл.) gargouillis (ім.) gargouillette (ім.) gargoulette (ім.) gargouilles (дієсл.)