gémir

Verb

Silbentrennung

mir

du latin gemere (« id. »).

Definitionen

Konjugation

→ Konjugation von "gémir"

Anagramme

grimémégirmigré

Übersetzungen

  • deutschdeutsch:stöhnen
  • englischenglisch:moan
  • spanischspanisch:gemir
  • finnischfinnisch:huokailla
  • griechischgriechisch:αναστενάζω
  • hebräischhebräisch:לגנוח
  • italienischitalienisch:gemere
  • niederländischniederländisch:kreunen
  • portugiesischportugiesisch:gemir
  • schwedischschwedisch:stöna

Siehe auch

gémissons (v.) gémissions (v.) gémîmes (v.) gémîtes (v.) gémiras (v.) gémirons (v.) gémirez (v.) gémiront (v.) gémisses (v.) gémit (v.) gémirions (v.) gémiriez (v.) gémissant (adj.) gémissant (v.) gémissement (gn.) gémisseur (adj.) gémisseur (gn.) gémisseuse (gn.) gémisseuse (adj.) gémies (v.)