fuir

verb

Syllable Decomposition

fuir

from Vulgar Latin fūgīre, in Classical Latin fŭgĕre, formed on the perfect fūgī.

Definitions

Conjugation

→ Conjugation of "fuir"

Translations

  • germangerman:fliehen
  • englishenglish:leak
  • spanishspanish:huir
  • greekgreek:ξεφεύγω
  • italianitalian:sgocciolare
  • dutchdutch:lekken
  • polishpolish:unikać
  • portugueseportuguese:fugir
  • swedishswedish:läcka

See also

fuguer (v.) refuite (cn.) fugue (cn.) fuite (cn.) enfuir (v.) fugueur (adj.) fugueur (cn.) fuîmes (v.) fuisses (v.) fuissions (v.) fuissiez (v.) fuissent (v.) fugitif (adj.) fuyant (adj.) fuyant (v.) fuyard (adj.) refuir (v.) fui (v.) fuient (v.) fuies (cn.)