fixer
дієсловоЗагальний іменник
Складове розкладання
fixerdu latin figere (« ficher en terre », « planter ») via son participe fixus (« fiché », « enfoncé » d'où « fixé », « fixe »).
Визначення
Кон'югація
→ Кон'югація "fixer"Див. також
fixes (ім.) fixés (дієсл.) fixas (дієсл.) fixâtes (дієсл.) fixasse (дієсл.) fixasses (дієсл.) fixassions (дієсл.) fixassiez (дієсл.) fixassent (дієсл.) fixerions (дієсл.) fixé (дієсл.) fixa (дієсл.) fixer (дієсл.) fixai (дієсл.) fixaient (дієсл.) fixais (дієсл.) fixait (дієсл.) fixâmes (дієсл.) fixât (дієсл.) fixée (прикм.)