fixer

verbcommon noun

Syllable Decomposition

fixer

du latin figere (« ficher en terre », « planter ») via son participe fixus (« fiché », « enfoncé » d'où « fixé », « fixe »).

Definitions

Conjugation

→ Conjugation of "fixer"

See also

fixes (cn.) fixés (v.) fixas (v.) fixâtes (v.) fixasse (v.) fixasses (v.) fixassions (v.) fixassiez (v.) fixassent (v.) fixerions (v.) fixé (v.) fixa (v.) fixer (v.) fixai (v.) fixaient (v.) fixais (v.) fixait (v.) fixâmes (v.) fixât (v.) fixée (adj.)