dérober

verb

Syllable Decomposition

rober

(late 12th century) desrober; from Old French rober, 'to steal', from Frankish raubôn, 'to plunder'.

Definitions

équitation
équitation
cuisine

Conjugation

→ Conjugation of "dérober"

Anagrams

rebordérebrodé

Translations

  • germangerman:rauben
  • englishenglish:rob
  • danishdanish:stjæle
  • spanishspanish:sustraer
  • finnishfinnish:varastaa
  • italianitalian:rubare
  • dutchdutch:stelen
  • polishpolish:kraść
  • portugueseportuguese:larapiar
  • russianrussian:воровать
  • swedishswedish:knycka
  • turkishturkish:aşırmak

See also

dérobé (adj.) dérobe (v.) dérobas (v.) dérobâmes (v.) dérobâtes (v.) déroberai (v.) déroberas (v.) déroberez (v.) déroberont (v.) dérobasse (v.) dérobasses (v.) dérobassions (v.) dérobassiez (v.) dérobassent (v.) déroberais (v.) déroberions (v.) déroberiez (v.) dérobeur (adj.) dérobade (cn.) dérobement (cn.)