déchirer

verb

Syllable Decomposition

chirer

It came from the Old French word escirer, then descirer, deschirer by substituting the prefix es- with dé-; further back from the Old Low Franconian skerian ('to separate, divide'), see scheuren in Dutch, scheren in German, to shear in English; see also caro ('flesh, meat') in Latin.

Definitions

Conjugation

→ Conjugation of "déchirer"

Translations

  • germangerman:zupfen
  • englishenglish:rip
  • spanishspanish:desgarrar
  • italianitalian:strappare
  • finnishfinnish:repiä
  • japanesejapanese:破く
  • dutchdutch:scheuren
  • portugueseportuguese:romper
  • russianrussian:оторвать

See also

déchiras (v.) déchirâmes (v.) déchirâtes (v.) déchirerez (v.) déchirasse (v.) déchirasses (v.) déchirassions (v.) déchirassiez (v.) déchirassent (v.) déchirerions (v.) déchireriez (v.) laniaire (adj.) laniaire (cn.) déchirage (cn.) déchirant (adj.) déchirement (cn.) déchirable (adj.) indéchirable (adj.) déchireur (cn.) déchire (v.)