durcir
verbe
Décomposition syllabique
durcirdu latin duresco , de durus (« dur »).
Définitions
Conjugaison
→ Conjugaison de « durcir »Antonyme
Traductions
allemand:stählen
anglais:toughen
danois:gøre hård
espagnol:endurecer
grec:σκληραίνω
italien:indurirsi
néerlandais:temperen
portugais:temperar
Voir aussi
durcissons (v.) durcissions (v.) durcissiez (v.) durcîmes (v.) durcîtes (v.) durcirai (v.) durciras (v.) durcira (v.) durcirons (v.) durcirez (v.) durciront (v.) durcisses (v.) durcit (v.) durcirais (v.) durcirait (v.) durcirions (v.) durciriez (v.) dur (adj.) dureté (nc.) endurci (adj.)