docile

прикметник

Складове розкладання

docile

emprunté au latin docilis (disposé à s'instruire, qui apprend aisément, docile).

Визначення

Антонім

indocile

Множина

dociles

Переклади

  • англійськаанглійська:docile
  • іспанськаіспанська:dócil
  • італійськаіталійська:docile

Див. також

docilité (ім.) dociles (прикм.) indocile (прикм.) indocilité (ім.)