destinée
substantivo comumverbo
Decomposição silábica
destinéede destiner.
Definição
Ver também
destinons (v.) destinions (v.) destinai (v.) destinas (v.) destinâmes (v.) destinâtes (v.) destinèrent (v.) destinerai (v.) destineras (v.) destinera (v.) destinerons (v.) destinerez (v.) destineront (v.) destinasse (v.) destinasses (v.) destinât (v.) destinassions (v.) destinassiez (v.) destinassent (v.) destinerais (v.)