destinée
sustantivo comúnverbo
Descomposición silábica
destinéede destinar.
Definición
Ver también
destinons (v.) destinions (v.) destinai (v.) destinas (v.) destinâmes (v.) destinâtes (v.) destinèrent (v.) destinerai (v.) destineras (v.) destinera (v.) destinerons (v.) destinerez (v.) destineront (v.) destinasse (v.) destinasses (v.) destinât (v.) destinassions (v.) destinassiez (v.) destinassent (v.) destinerais (v.)