décapiter

verbo

Decomposição silábica

capiter

du latin decapitare , de caput, « tête ».

Definições

Conjugação

→ Conjugação de "décapiter"

Sinônimo

étêter

Antônimo

recapiter

Traduções

  • alemãoalemão:köpfen
  • inglêsinglês:decapitate
  • árabeárabe:ضَرَبَ عُنُقَهُ
  • coreanocoreano:목을 베다
  • dinamarquêsdinamarquês:halshugge
  • espanholespanhol:decapitar
  • gregogrego:αποκεφαλίζω
  • italianoitaliano:decapitare
  • japonêsjaponês:打ち首にする
  • holandêsholandês:onthoofden
  • portuguêsportuguês:degolar
  • russorusso:обезглавливать
  • tailandêstailandês:ตัดศีรษะ

Ver também

cheftaine (sc.) décapités (v.) décapitions (v.) décapitiez (v.) décapitai (v.) décapitas (v.) décapitâmes (v.) décapitâtes (v.) décapiteras (v.) décapiterons (v.) décapiterez (v.) décapitasse (v.) décapitasses (v.) décapitassions (v.) décapitassiez (v.) décapitassent (v.) décapiterais (v.) décapiterions (v.) décapiteriez (v.) décapiteraient (v.)