décapiter
verbo
Decomposição silábica
décapiterdu latin decapitare , de caput, « tête ».
Definições
Conjugação
→ Conjugação de "décapiter"Sinônimo
étêter
Antônimo
recapiter
Traduções
alemão:köpfen
inglês:decapitate
árabe:ضَرَبَ عُنُقَهُ
coreano:목을 베다
dinamarquês:halshugge
espanhol:decapitar
grego:αποκεφαλίζω
italiano:decapitare
japonês:打ち首にする
holandês:onthoofden
português:degolar
russo:обезглавливать
tailandês:ตัดศีรษะ
Ver também
cheftaine (sc.) décapités (v.) décapitions (v.) décapitiez (v.) décapitai (v.) décapitas (v.) décapitâmes (v.) décapitâtes (v.) décapiteras (v.) décapiterons (v.) décapiterez (v.) décapitasse (v.) décapitasses (v.) décapitassions (v.) décapitassiez (v.) décapitassent (v.) décapiterais (v.) décapiterions (v.) décapiteriez (v.) décapiteraient (v.)