décapiter
verb
Syllable Decomposition
décapiterfrom Latin decapitare, from caput, 'head'.
Definitions
Conjugation
→ Conjugation of "décapiter"Synonym
étêter
Antonym
recapiter
Translations
german:köpfen
english:decapitate
arabic:ضَرَبَ عُنُقَهُ
korean:목을 베다
danish:halshugge
spanish:decapitar
greek:αποκεφαλίζω
italian:decapitare
japanese:打ち首にする
dutch:onthoofden
portuguese:degolar
russian:обезглавливать
thai:ตัดศีรษะ
See also
cheftaine (cn.) décapités (v.) décapitions (v.) décapitiez (v.) décapitai (v.) décapitas (v.) décapitâmes (v.) décapitâtes (v.) décapiteras (v.) décapiterons (v.) décapiterez (v.) décapitasse (v.) décapitasses (v.) décapitassions (v.) décapitassiez (v.) décapitassent (v.) décapiterais (v.) décapiterions (v.) décapiteriez (v.) décapiteraient (v.)