curé

common nounverb

Syllable Decomposition

cu

from Latin curatus, 'one who has the care of souls' (very rare in the Middle Ages), derived from cura ('care').

Definitions

religion

Plural

curés

Anagram

écru

Translations

  • germangerman:Priester
  • englishenglish:cleric
  • arabicarabic:خوري
  • danishdanish:præst
  • spanishspanish:párroco
  • italianitalian:curato
  • dutchdutch:priester
  • portugueseportuguese:vigário
  • russianrussian:батюшка
  • swedishswedish:katolsk präst

See also

curandier (cn.) écurement (cn.) curatrice (cn.) guérisseuse (cn.) curie (cn.) curion (cn.) cure (cn.) curage (cn.) curatif (adj.) curation (cn.) curer (v.) curette (cn.) cureur (cn.) curial (adj.) curable (adj.) écurage (cn.) écurer (v.) curement (cn.) écureur (cn.) écureuse (cn.)