culotté

Decomposição silábica

culotté

forme participiale de culotter, même sens que culot (« aplomb, hardiesse excessifs »).

Definição

Ver também

culottant (v.) culottons (v.) culottez (v.) culottent (v.) culottais (v.) culottait (v.) culottions (v.) culottiez (v.) culottaient (v.) culottai (v.) culottas (v.) culotta (v.) culottâmes (v.) culottâtes (v.) culottèrent (v.) culotterai (v.) culotteras (v.) culottera (v.) culotterons (v.) culotterez (v.)