culotté

Descomposición silábica

culotté

forma participial de culotter, mismo sentido que culot (« aplomo, audacia excesivos »).

Definición

Ver también

culottant (v.) culottons (v.) culottez (v.) culottent (v.) culottais (v.) culottait (v.) culottions (v.) culottiez (v.) culottaient (v.) culottai (v.) culottas (v.) culotta (v.) culottâmes (v.) culottâtes (v.) culottèrent (v.) culotterai (v.) culotteras (v.) culottera (v.) culotterons (v.) culotterez (v.)