culminer

verbo

Decomposição silábica

culminer

du latin culminare (« mettre le comble, couronner »), dénominal de culmen (« faîte, sommet »).

Definições

astronomie
géographie

Conjugação

→ Conjugação de "culminer"

Traduções

  • inglêsinglês:culminate
  • espanholespanhol:culminar

Ver também

culmines (v.) culminée (v.) culminées (v.) culminons (v.) culminez (v.) culminais (v.) culminions (v.) culminiez (v.) culminaient (v.) culminai (v.) culminas (v.) culminâmes (v.) culminâtes (v.) culminèrent (v.) culminerai (v.) culmineras (v.) culminera (v.) culminerons (v.) culminerez (v.) culmineront (v.)