culminer

verbo

Descomposición silábica

culminer

del latín culminare (« poner el colmo, coronar »), denominal de culmen (« cumbre, cima »).

Definiciones

astronomie
géographie

Conjugación

→ Conjugación de "culminer"

Traducciones

  • inglésinglés:culminate
  • españolespañol:culminar

Ver también

culmines (v.) culminée (v.) culminées (v.) culminons (v.) culminez (v.) culminais (v.) culminions (v.) culminiez (v.) culminaient (v.) culminai (v.) culminas (v.) culminâmes (v.) culminâtes (v.) culminèrent (v.) culminerai (v.) culmineras (v.) culminera (v.) culminerons (v.) culminerez (v.) culmineront (v.)