culminer

verb

Syllable Decomposition

culminer

from Latin culminare ("to crown, top"), denominal of culmen ("summit, peak").

Definitions

astronomie
géographie

Conjugation

→ Conjugation of "culminer"

Translations

  • englishenglish:culminate
  • spanishspanish:culminar

See also

culmines (v.) culminée (v.) culminées (v.) culminons (v.) culminez (v.) culminais (v.) culminions (v.) culminiez (v.) culminaient (v.) culminai (v.) culminas (v.) culminâmes (v.) culminâtes (v.) culminèrent (v.) culminerai (v.) culmineras (v.) culminera (v.) culminerons (v.) culminerez (v.) culmineront (v.)