culminer

verbe

Décomposition syllabique

culminer

du latin culminare (« mettre le comble, couronner »), dénominal de culmen (« faîte, sommet »).

Définitions

astronomie
géographie

Conjugaison

→ Conjugaison de « culminer »

Traductions

  • anglaisanglais:culminate
  • espagnolespagnol:culminar

Voir aussi

culmines (v.) culminée (v.) culminées (v.) culminons (v.) culminez (v.) culminais (v.) culminions (v.) culminiez (v.) culminaient (v.) culminai (v.) culminas (v.) culminâmes (v.) culminâtes (v.) culminèrent (v.) culminerai (v.) culmineras (v.) culminera (v.) culminerons (v.) culminerez (v.) culmineront (v.)