culbuter

verbo

Decomposição silábica

culbuter

cullebuter. composé du moyen français culer, « frapper au cul », et de buter.

Definições

militaire

Conjugação

→ Conjugação de "culbuter"

Traduções

  • inglêsinglês:tip over
  • polonêspolonês:zmiażdżyć

Ver também

culbutons (v.) culbutez (v.) culbutais (v.) culbutions (v.) culbutiez (v.) culbutai (v.) culbutas (v.) culbutâmes (v.) culbutâtes (v.) culbuterai (v.) culbuteras (v.) culbutera (v.) culbuterons (v.) culbuterez (v.) culbuteront (v.) culbutasse (v.) culbutasses (v.) culbutât (v.) culbutassions (v.) culbutassiez (v.)