culbuter
verbo
Decomposição silábica
culbutercullebuter. composé du moyen français culer, « frapper au cul », et de buter.
Definições
- militaire
Conjugação
→ Conjugação de "culbuter"Traduções
inglês:tip over
polonês:zmiażdżyć
Ver também
culbutons (v.) culbutez (v.) culbutais (v.) culbutions (v.) culbutiez (v.) culbutai (v.) culbutas (v.) culbutâmes (v.) culbutâtes (v.) culbuterai (v.) culbuteras (v.) culbutera (v.) culbuterons (v.) culbuterez (v.) culbuteront (v.) culbutasse (v.) culbutasses (v.) culbutât (v.) culbutassions (v.) culbutassiez (v.)